परमेश्वोरको महिमा र मानिसको नर्यादा (भजनसंग्रह ८) – डा सुएयोसी तोबा

क) परमेश्वरको महिमाः –हे परमप्रभु, हाम्रा प्रभु, सारा पृथ्वीभरि तपाईंको नाउँ कति महिमित छ ! (८:१)
हाम्रो परमेश्वरचाहिँ परमप्रभु नै हुनुहुन्छ । परमेश्वरको नाउँ अर्थात् परमेश्वरले प्रकट गर्नुभएको स्वभाव सबै सृष्टिभन्दा उच्च छ । “सारा पृथ्वीभरि” भन्ने शब्दले के जनाउँछ ? त्यसले सर्वव्यापी परमेश्वरको उपस्थिति सबै ठाउँमा भएको जनाउँछ । यो धारणाको निम्ति “हे परमप्रभु हाम्रो प्रभु” भन्ने सम्बोधन महत्वपूर्ण छ । ‘परमप्रभु’ भनेको अर्थ व्यक्तिगत परमेश्वर हो ।
ख) परमेश्वरको शक्तिः –शिशुहरू र दूधे–बालकहरूका ओठबाट तपाईंले पूर्ण प्रशंसा निकाल्नुभएको छ, तपाईंका वैरीहरूका कारणले, अनि शत्रु र प्रतिपक्षीलाई चूप गराउनलाई तपाईंले यसो गर्नुभएको छ । (८:२)
प्रभुले “शिशुहरू र दूधे बालकहरू” लाई उहाँको प्रशंसा गर्न शक्ति दिनुभयो । उनीहरू जस्तो दुर्बल व्यक्तिहरूलाई पनि वास्ता गरी आफ्नो महिमा देखाउनुभयो अनि दुर्बलले बलियोलाई शर्ममा पार्नेछ भनी देखाउनुहुन्छ । “वैरीहरू, शत्रु र प्रतिपक्षीलाई चूप गराउन” सक्छ, प्रभुले । कति शक्तिको हाम्रो परमप्रभु हुनुहुन्छ ! उहाँ यहाँ हुनुहुन्छ र हाम्रो बीचमा हुनुहुन्छ भन्ने दावी गरौं । हल्लेलूयाह ।
ग) परमप्रभुको सृष्टिः –जब म तपाईंको हातले बनाएको
आकाशलाई, र तपाईंले स्थापित गर्नुभएका जून र ताराहरूमाथि विचार गर्छु, मानिस के हो, र तपाईं त्यसको वास्ता राख्नुहुन्छ ? मानिसको छोरो के हो, र तपाईं त्यसको फिक्री गर्नुहुन्छ ? तपाईंले त्यसलाई स्वर्गीय प्राणीहरूभन्दा केही मात्र सानो बनाउनुभयो, र त्यसलाई महिमा र आदरको मुकुट पहिराउनु– भएको छ । आफ्नो हातका कामहरूमाथि तपाईंले त्यसलाई शासक बनाउनुभएको छ । सबै थोक तपाईंले त्यसका पैतालामुनि राखिदिनुभएको छ— सबै भेडाबाख्रा र गाई–गोरु र वनका सबै पशुहरू, आकाशका पक्षीहरू र समुद्रका माछाहरू र समुद्रभित्र पौड्ने सबै जन्तुहरू । (८:३–८)
सृष्टिको वर्णन उत्पत्तिको पुस्तकको पहिलो अध्यायमा पाउँछौं । त्यो खण्डले परमेश्वरले कसरी सबै चीज सृष्टि गर्नुभयो भन्ने कुरा हामीलाई देखाउँछ । जस्तैः उज्यालो, पानी, पृथ्वी/भूमि, वनस्पति, ताराहरू, जन्तुहरू/पंक्षीहरू र अन्तमा मानिसजातिलाई परमेश्वरले आफ्नै स्वरूपमा सृष्टि गर्नुभयो । परमेश्वरभन्दा केही मात्र कम स्तरमा मानिस जाति हामी हौं । तरपनि “परमेश्वरले बनाएका सारा कुरा मानिसको अधीनमा दिनुभयो ।” (८:६)
हामीहरू येशू ख्रीष्टमा परमेश्वरका पूर्ण स्वरूप÷प्रतिरूप देख्न सक्छौं । भजनसंग्रह ८:६ पदले येशूको बारेमा बताउँछ ।
(हेर्नुस् १ कोरिन्थी १५:२७) –यो भेटी यिनीहरूले खुशीसाथ जम्मा गरेका थिए, र साँच्चै नै यिनीहरू तिनीहरूका ऋणी पनि छन् । किनकि यदि अन्यजातिहरू तिनीहरूका आत्मिक आशिष्हरूमा सहभागी भएका छन् भने, यिनीहरूले पनि सांसारिक आशिष्हरूद्वारा तिनीहरूको सेवा गर्नुपर्छ ।
(एफिसी १:२२) –अनि पवित्र आत्मामा परमेश्वरको वासस्थान हुनलाई तिमीहरू पनि उहाँमा एकसाथ निर्माण हुँदै जान्छौ । (हिबू्र २:६–८) –धर्मशास्त्रको कुनै एक ठाउँमा यसो भनेर गवाही दिइएको छ, “मानिस के, र तपाईं त्यसको वास्ता राख्नुहुन्छ ? अथवा मानिसको छोरो को हो, र तपाईं त्यसको फिक्री गर्नुहुन्छ ? तपाईंले तिनलाई अलि बेरको निम्ति स्वर्गदूतहरूभन्दा केही तल होच्याउनुभयो । तपाईंले तिनलाई महिमा र आदरको मुकुट पहिराउनुभएको छ । तपाईंले सब थोक तिनका चरणमुनि राखिदिनुभयो ।
परमप्रभुको प्रशंसाः –हे परमप्रभु, हाम्रा प्रभु, सारा पृथ्वीभरि तपाईंको नाउँ कति गौरवमय छ ! (८:९)
८:१ पदमा “परमप्रभुको नाउँमा प्रशंसा” को अभिव्यक्तिसँग यो भजन शुरू भयो । त्यसरी नै समाप्त पनि हुन्छ । परमप्रभुले समेत मानिसको निम्ति गर्नुभएको वास्ता र योजनामा उहाँको गौरब प्रदर्शित गर्नुभएको छ ।
यी खण्डहरूबाट पाइएको चुनौतिहरूः
१. परमेश्वरको महानतालाई सोचेर प्रशंसा गर्नुपर्ने आवश्यकता देखिन्छ ।
२. परमेश्वरले मानिस जातिको लागि कति ठूलो वास्ता गर्नुहुन्छ ।
३. मण्डलीमा र विश्वासीको बीचमा परमेश्वरको शक्ति प्रकट हुन आवश्यक छ ।
४. परमेश्वरले हामीलाई वास्ता गर्नुभए जस्तै अब इसाईहरूले वातावरणको कुरामा पनि सोच्ने बेला आएको छ ।