२०१४ सालका लागि मण्डलीलाई परमप्रभुका केही आज्ञाहरु – पाष्टर रोबर्ट कार्थक

January 6, 2014 | Articles  

परमप्रभुमा विश्वास गरेर प्रशस्त आशिष पाएका अब्रामसँग बसेकोले लूतले पनि धेरै आशिष पाएका थिए । ‘अब्रामका साथमा लागेका लूतका पनि भेंडा–बाख्रा र गाई–वस्तुहरूका बथान र पालहरू थिए (उत्पत्ति १३:५) । आशिष पाएका मानिसहरूसँग बसेर नै हामी पनि आशिषित बन्न सक्ने रहेछौं । अब्राम र लूत दुवैका भेंडा–बाख्रा, गाई–वस्तुहरू धेरै भएको हुनाले तिनीहरूलाई त्यस ठाउँमा सँगै बस्न गा¥हो भयो । तिनीहरूलाई एकसाथ बस्न प्रशस्त ठाउँ पनि भएन । तिनीहरूका गोठालाहरू पनि एका अर्कासँग मिलेर बस्न सकेनन् र तिनीहरू छुट्टिए । शिष्टाचारको नाताले पनि लूतले आफ्ना वयोवृद्ध काकालाई ठाउँ छान्नलाई पहिले मौका दिनु पर्नेथ्यो तर तिनले त्यसो गरेनन् । तिनी आफैले पहिले आफ्नो लागि परमप्रभुको बगैंचा जस्तै प्रशस्त पानीले भिजेको मलिलो यर्दनको बेंसी छाने । असल भाग लूतले लगे भनेर अब्राम कति पनि दुखित भएनन् किनकि परमप्रभुका प्रशस्त आशिष तिनीसँग थियो । आशिष नै नभएको बाँझो, रूखो जग्गा पनि आशिषित बनाउन सक्ने क्षमता तिनीसँग थियो । परमेश्वरको इच्छानुसार जस्तै ठाउँमा हामीलाई जान परे पनि हामीलाई आत्तिनु पर्दैन कारण परमेश्वरका आशिष मात्र होइन तर आशिषका परमेश्वर स्वयं हामीसित हुनुहुन्छ । आशिष नभएको ठाउँलाई पनि हामी आशिषित बनाउन सक्छौं । गलाती ३:९ मा लेखिएको छ, ‘यसकारण विश्वास गर्ने मानिसहरूले विश्वासी अब्राहामसँगै आशिष पाएका छन् ।’ ख्रीष्ट येशूमा विश्वास गरेर हामी अन्यजातिहरूले पनि अब्राहामका सन्तान बन्ने अधिकार पाएका छौं । गलाती ३:२९ मा पनि हामी पढ्छौं, ‘यदि तिमीहरू ख्रीष्टका हौं भने ता तिमीहरू अब्राहामका सन्तान हौ र प्रतिज्ञा बमोजिम उत्तराधिकारीहरू हौ ।’
हुन ता त्यस्तो बिरानो देशमा लूत जस्तो आफ्नो भतिजोलाई साथै राख्नु अब्रामको निम्ति धेरै राम्रो हुनेथ्यो तर तिनीहरूका गाई–वस्तु हेर्ने गोठालाहरू आपसमा झगडा गर्न लागेकोले पनि तिनीहरूलाई सँगै बस्न अलि गा¥हो बन्न गएको थियो । तिनीहरूलाई एका अर्काबाट अलग गर्नालाई पनि यो परमेश्वरको एउटा योजना हुनपर्छ । लूत साथै भएको भए अब्रामले पूरो तौरले परमेश्वरमा मात्र भरोसा राख्ने पाठ राम्ररी सिक्न पाउने थिएन होला — यो पनि एउटा अर्को कारण हुन सक्छ ।
भविष्यका निम्ति राखिएका अझ उत्तम आशिषहरूका विषयमा बताउनालाई परमेश्वरले अब्रामलाई लूतबाट छुट्याउने काम गर्नु प¥यो । हाम्रा आफ्ना लूतहरूबाट छुट्टिएपछि मात्र हामी परेमश्वर पिताका अझ उत्तम उत्तम आशिषहरूका बारेमा थाहा पाउन सक्छौं । परमेश्वरसँगको हाम्रो जीवन यात्रामा कति चोटि हाम्रा लूतहरू नै हाम्रा बाधक बन्न सक्छन् र तिनीहरू हामीबाट छुट्टिएर गएकोमा नै हाम्रो भलाइ हुन्छ ।
उत्पत्ति १३:१४–१७ मा लेखिएको छ, ‘लूत तिनीबाट अलग भएपछि परमप्रभुले अब्रामलाई भन्नुभयो, ‘अब तेरो आँखा उठाएर तँ भएको ठाउँबाट उत्तर, दक्षिण, पूर्व र पश्चिमतिर हेर । किनकि तैंले देखेका सबै ठाउँ म तँलाई र तेरा सन्तानलाई सधैँको निम्ति दिनेछु । म तेरो सन्तानलाई पृथ्वीको धुलो सरह बढाउनेछु । यहाँसम्म कि कसैले पृथ्वीको धुलो गन्न सक्छ भने तेरो सन्तान पनि गन्न सक्नेछ । उठ्, देशको चारैतिर जा किनकि म त्यो तँलाई दिनेछु ।’
लूत अब्रामबाट अलग भएपछि परमप्रभुले तिनलाई चारवटा आज्ञा दिनुभयो । ती चार आज्ञाहरू यिनै हुन्–
१) ‘अब तेरो आ“खा उठा,’
२) ‘उत्तर, दक्षिण, पूर्व, पश्चिमतिर हेर्,’
३) ‘उठ,’
४) ‘चारैतिर जा ।’
२०१३ साल बिताएर हामी जसै नयाँ सालमा प्रवेश गरेका छौं । परमप्रभु हामीलाई पनि यिनै आज्ञाहरू दिनुहुन्छ । उहाँ भन्नुहुन्छ, ‘तिमीहरूले मेरा यी आज्ञाहरू पालन गर्‍यौ भने म मेरा आशिषहरू तिमीहरूलाई र तिमीहरूका सन्तानहरूलाई सधैँको निम्ति दिनेछु ।’ अब्रामको लागि कनान देश प्रतिज्ञाको देश, आशिषको देश थियो, हाम्रो निम्ति त्यो देश प्रतिज्ञाको जीवन, आशिषको जीवन हो । हाम्रा निम्ति परमेश्वरले राखिदिनुभएका ती उत्तम उत्तम आशिषहरू प्राप्त गर्नालाई हामीले उहाँका यी आज्ञाहरू पालन गर्नुपर्छ ।
“अब तेरो आ“खा उठा”
कुखुरा–पोथीले फोहोर–कसिंगरमा आँखा गाडेर त्यसलाई चाहिएका खानेकुरा खोजिराखेझैँ अब हामीले संसारतिर मात्र हेरेर बसिरहने समय छैन । ऊकाव पक्षीले झैँ सूर्यतिर फर्केर माथि माथि बादल पारिको घमाइलो देशतिर आँखा उठाउने समय आएको छ । कलस्सी ३:१–२ ले भन्दछ, ‘यसकारण यदि तिमीहरू ख्रीष्टसँगै बिउँतिएका छौ भने माथिका कुराहरू खोज जहाँ ख्रीष्ट हुनुहुन्छ र परमेश्वरको दाहिने हातपट्टि बस्नुभएको
छ । माथिका कुरामा मन लगाओ, पृथ्वीमा भएका कुरामा होइन ।’
१ यूहन्ना २:१५–१७ – ‘संसारलाई प्रेम नगर न ता संसारमा भएका कुनै चीजलाई प्रेम गर । यदि कुनै मानिसले संसारलाई प्रेम गर्दछ भने पिताको प्रेम त्यसमा हुँदैन । किनकि संसारमा भएका जुनसुकै कुरा पनि अर्थात् शरीरको अभिलाषा, आँखाको अभिलाषा, जीवनको शेखी पितातर्पmको होइन तर संसारतर्फको हो । औ संसार बितिजान्छ, र त्यसको अभिलाषा पनि बितेर जान्छ तर परमेश्वरको इच्छाबमोजिम गर्नेचाहिँ सधैँभरि रहिरहन्छ ।’
“उत्तर, दक्षिण, पूर्व, पश्चिमतिर हेर्”
परमप्रभुले अब्रामलाई भन्नुभयो, “तैंले देखेका सबै ठाउँ म तँलाई र तेरा सन्तानलाई सधैँको निम्ति दिनेछु ।” तिनले देखेका सबै ठाउँ परमप्रभुले दिनुहुनेछ भन्ने प्रतिज्ञा पाएपछि अब्रामले केही ठाउँ छुट्ला कि भन्ने डरले कति सावधानीसँग आँखा उठाएर चारैतिर कति नियालेर हेरे होलान् । हामीले पनि परमप्रभुले हाम्रो निम्ति स्वर्गीय स्थानहरूमा ‘ख्रीष्टमा’ राखिदिनुभएका आशिषहरू विश्वासका आँखाले हेर्नुपर्ने हो । ती आशिषहरू हाम्रा शरीरका आँखाले देख्न सकिँदैनन् । २ कोरिन्थी ४:१८ मा लेखिएको छ, ‘हामी देखिने कुरालाई होइन तर नदेखिने कुरालाई हेर्दै रहन्छौं, किनभने देखिने कुराहरू लौकिक मात्र हुन् तर नदेखिने कुराहरूचाहिँ अनन्त हुन् । २ कोरिन्थी ५:७ ले भन्दछ, हामी दृष्टिले होइन तर विश्वासले हिँड्छौं ।’ शारीरिक आँखाले देख्न नसकिने कुरालाई हामी विश्वासको आँखाले मात्र देख्न सक्छौं । शरीरको आँखाले रोग देख्छ, विश्वासको आँखाले आरोग्यता देख्छ । शरीरको आँखाले अभाव देख्छ, विश्वासको आँखाले प्रशस्तता देख्छ । शरीरको आँखाले हार देख्छ, विश्वासको आँखाले विजय देख्छ । शरीरको आँखाले असफलता देख्छ, विश्वासको आँखाले सफलता देख्छ । शरीरको आँखाले मृत्यु देख्छ, विश्वासको आँखाले पुनरुत्थान देख्छ । शरीरका आँखाले हामी संसारमा रोग–बिमार, दुःख–कष्ट, लडाईं–झगडा, घटी–अभाव, अन्याय–अत्याचार, अशान्ति–बेचैनी मात्र देख्छौं । जुन कुराहरू हामी देख्छौं, तिनै कुराहरू हामी पाउँछौं । परमप्रभुले अब्रामलाई भन्नुभएझैं हामीले देखेका सबै कुरा परमप्रभुले हामीलाई र हाम्रा सन्तानलाई सधैँको निम्ति दिनु हुनेछ । संसारका मानिसहरूले झैँ हामी पनि शरीरका आँखाले यी कुराहरूलाई मात्र हेरेर हतास–निराश बन्न पर्दैन । ख्रीष्टमा अब हाम्रो आत्मिक अन्धोपना हटेर गएको छ । आत्मिक हिसाबले अघि हामी अन्धा थियौं भने अब देख्ने भएका छौं । अब हामीले ख्रीष्टमा भएर विश्वासका आँखाले आनन्द, शान्ति, स्वास्थ्य–तन्दुरस्ती, प्रशस्तता, स्वतन्त्रता, विजय, सफलता जस्ता आशिषका कुराहरूतर्फ हेर्ने आदत बसाल्नपर्छ कारण हामीले विश्वासका आँखाले देखेका सबै कुरा परमप्रभुले हामीलाई दिनुहुनेछ ।
“उठ्”
बितेका दिनहरूका थुप्रै काम–धन्दा, अथक परिश्रम, धेरै व्यस्तताले गर्दा तपाईं अत्यन्तै थकित भइसक्नुभएको होला । सबै किसिमका दुःख–कष्ट, चिन्ता–फिक्री, अरू समस्याहरूको कारणले तपाईं एकदमै थाकिसक्नुभएको होला । कति विघ्न बाधाहरूले, असफलताहरूले तपाईंलाई निराश बनाएको होला । ‘अब योभन्दा बढी सहन सक्तिनँ ‘भनेर तपाईं अत्यन्तै हतोत्साह बनी थचक्क बसिराख्नुभएको होला । यदि तपाईं यस्तो अवस्थामा पुगिसक्नुभएको छ भने पनि परमप्रभु तपाईंलाई भन्दै हुनुहुन्छ,’ उठ्, प्रकाशमान हो किनकि तेरो ज्योति आएको छ, परमप्रभुको महिमा तँमाथि उदाएको छ । किनभने हेर्, अँध्यारोले पृथ्वीलाई र निष्पट्ट अँध्यारोले मानिसहरूलाई ढाक्नेछ । तर तँमाथि परमप्रभु प्रकाश हुनुहुनेछ र उहाँको महिमा तँमाथि प्रकट हुनेछ’ (यशैया ६०:१–२) । हाम्रो निम्ति यो समय हरेस खाएर निराश भएर बस्ने समय होइन । यसैले एफिसी ५:१४ मा पनि यस्तो भनिएको छ, “ए निदाउने, बिउँझी र मूर्दाहरूबाट उठ् र ख्रीष्टको ज्योति तँमाथि चम्कनेछ ।”
“चारैतिर जा”
अब्रामको निम्ति परमप्रभुको पछिल्लो आज्ञा थियो, ‘चारैतिर जा ।’ आँखा देख्छौं । जुन कुराहरू हामी देख्छौं, तिनै कुराहरू हामी पाउँछौं । परमप्रभुले अब्रामलाई भन्नुभएझैं हामीले देखेका सबै कुरा परमप्रभुले हामीलाई र हाम्रा सन्तानलाई सधैँको निम्ति दिनु हुनेछ । संसारका मानिसहरूले झैँ हामी पनि शरीरका आँखाले यी कुराहरूलाई मात्र हेरेर हतास–निराश बन्न पर्दैन । ख्रीष्टमा अब हाम्रो आत्मिक अन्धोपना हटेर गएको छ । आत्मिक हिसाबले अघि हामी अन्धा थियौं भने अब देख्ने भएका छौं । अब हामीले ख्रीष्टमा भएर विश्वासका आँखाले आनन्द, शान्ति, स्वास्थ्य–तन्दुरस्ती, प्रशस्तता, स्वतन्त्रता, विजय, सफलता जस्ता आशिषका कुराहरूतर्फ हेर्ने आदत बसाल्नपर्छ कारण हामीले विश्वासका आँखाले देखेका सबै कुरा परमप्रभुले हामीलाई दिनुहुनेछ ।
“उठ्”
बितेका दिनहरूका थुप्रै काम–धन्दा, अथक परिश्रम, धेरै व्यस्तताले गर्दा तपाईं अत्यन्तै थकित भइसक्नुभएको होला । सबै किसिमका दुःख–कष्ट, चिन्ता–फिक्री, अरू समस्याहरूको कारणले तपाईं एकदमै थाकिसक्नुभएको होला । कति विघ्न बाधाहरूले, असफलताहरूले तपाईंलाई निराश बनाएको होला । ‘अब योभन्दा बढी सहन सक्तिनँ ‘भनेर तपाईं अत्यन्तै हतोत्साह बनी थचक्क बसिराख्नुभएको होला । यदि तपाईं यस्तो अवस्थामा पुगिसक्नुभएको छ भने पनि परमप्रभु तपाईंलाई भन्दै हुनुहुन्छ,’ उठ्, प्रकाशमान हो किनकि तेरो ज्योति आएको छ, परमप्रभुको महिमा तँमाथि उदाएको छ । किनभने हेर्, अँध्यारोले पृथ्वीलाई र निष्पट्ट अँध्यारोले मानिसहरूलाई ढाक्नेछ । तर तँमाथि परमप्रभु प्रकाश हुनुहुनेछ र उहाँको महिमा तँमाथि प्रकट हुनेछ’ (यशैया ६०:१–२) । हाम्रो निम्ति यो समय हरेस खाएर निराश भएर बस्ने समय होइन । यसैले एफिसी ५:१४ मा पनि यस्तो भनिएको छ, “ए निदाउने, बिउँझी र मूर्दाहरूबाट उठ् र ख्रीष्टको ज्योति तँमाथि चम्कनेछ ।”
“चारैतिर जा”
अब्रामको निम्ति परमप्रभुको पछिल्लो आज्ञा थियो, ‘चारैतिर जा ।’ आँखा उठाएर चारैतिर हेरेपछि अब उठेर बसिरहने मात्र होइन तर चारैतिर जाने आज्ञा पनि परमप्रभुले दिनुभयो । टाढाबाट हेरेर मात्र भएन, गएर अधिकारमा ल्याउने ठाउँ आफ्नो पैंतालाले टेक्नुपर्छ । व्यवस्था ११:२४ मा ‘तिमीहरूका पाइलाले टेकेको हरेक ठाउँ तिमीहरूको हुनेछ’ भन्ने मोशाले प्रतिज्ञाको मुलुकमा पाइलाले टेक्न पाएनन् । तिनले टाढैबाट त्यो देश हेर्न मात्र पाए । व्यवस्था ३४:४ अनुसार नबो पर्वतको पिस्गा टाकुराबाट यर्दन पारिको कनान देश देखाएर परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “तेरो भावी सन्तानलाई दिनेछु भनी मैले अब्राहाम, इसहाक र याकुबसित प्रतिज्ञा गरेको देश यही हो । मैले तँलाई यो तेरै आँखाले हेर्न दिएँ तर तँ त्यहाँ जान पाउने छैनस् ।” परमप्रभुले मोशालाई त्यो देश अधिकार गर्न दिनुभएको भएता पनि तिनले त्यो देश अधिकारमा ल्याउन सकेनन् । यो तिनको लागि एकदमै दुःखमयी अनुभव थियो । पछि यहोशूलाई परमप्रभुले यहोशू १:३ मा यही कुरा यसरी भन्नुभयो, “मैले मोशालाई भनेझैँ तिमीहरूका पैंतालाले कुल्चिने सबै जग्गा मैले तिमीहरूलाई दिएको छु । हामी यहोशू २१:४३ मा पढ्छौं, “यसरी परमप्रभुले इस्राएलीहरूलाई दिन्छु भनी तिनीहरूका पुर्खाहरूसँग प्रतिज्ञा गर्नुभएको सबै देश दिनुभयो । तिनीहरूले त्यो आफ्नो अधिकारमा लिएर त्यसमा बसे ।” ख्रीष्टमा हाम्रा निम्ति राखिएका स्वर्गीय आशिषहरू टाढाबाट हेरेर मात्र हामीले चित्त बुझाउनु हुँदैन । मोशाले झैँ टाढाबाट हेर्ने मात्र होइन, यहोशूले झैँ गएर आफ्ना पैंतालाले कुल्चेर अधिकारमा ल्याउने काम हामीले गर्नुपर्छ । यसको निम्ति हामी २०१४ सालमा अझ जोशिलो भएर अघि बढेर जानुपर्छ । २०१३ सालमा पाएका आशिषहरूका निम्ति हामी परमप्रभुलाई धेरै धेरै धन्यवाद चढाऔं र २०१४ सालका लागि उहाँले राखिदिनुभएका ती ठूला ठूला अझ उत्तम आशिषहरू प्राप्त गर्नालाई अगि बढौं । उहाँका आज्ञानुसार हामी आफ्ना आँखा उठाऔं — उत्तर, दक्षिण, पूर्व, पश्चिम चारैतिर हेरौं — उठौं — र अगि बढौं । हाम्रा आँखाले नदेखेका, कानले नसुनेका, हाम्रा मनले नसोचेका उहाँका ठूला ठूला उत्तम आशिषहरू पवित्र आत्माद्वारा हामी प्राप्त गर्न सक्छौं । यसैको निम्ति हामी बोलाइएका हौं ।