र प्रचारक विना तिनीहरुले कसरी सुन्ने ?

सुसमाचार प्रचार गर्नेहरूका पाउ डाँडाहरू हुँदो कति सुन्दर छन्, जसले शान्तिको घोषणा गर्दछन्, जसले शुभ समाचार ल्याउँछन्, जसले उद्धारको घोषणा गर्दछन्, जसले सियोनलाई भन्दछन्, “तेरा परमेश्वरले राज्य गर्नुहुन्छ ।” (यशैया ५२:७) सन् २०११ नेइमको निम्ति अति नै सुन्दर वर्ष हुन पुग्यो किनभने यो वर्षमा सुसमाचार प्रचारको काम निकै राम्रो प्रकारले भइरह्यो । यो वर्षको शुरूमा नै बृहत शहरी अभियान मार्फत् रेडियो, टि.भी. र पत्र–पत्रिकाद्वारा लाखौं नेपालीहरूले येशू ख्रीष्टको बारेमा सुने । त्यसपछिका महिनाहरूमा मण्डली पूरै नै सुसमाचार प्रचार र पर्चा वितरण कार्यमा लागिपर्‍यो । हरेक गल्ली र टोलहरूमा ख्रीष्टको सन्देश बाँडियो । यसै क्रमको निरन्तरता स्वरूप नेइम मिशन विभाग र युवा विभागको संयुक्त पहलमा ४६ वटा मिशन टोलीहरू नेपालभित्र रहेका विभिन्न मण्डलीहरूमा ख्रीष्टको वचन लिएर गयो । गत वर्ष झै यसपाली पनि मिशन टोलीहरू पठाउने निर्णय भए बमोजिम नाउँहरू संकलन गर्ने कार्य गरियो । गत वर्ष २०० जनाभन्दा बढी व्यक्तिहरू यही समयमा मिशन ट्रिपका लागि विभिन्न शाखा÷आबद्ध मण्डलीहरूमा जानुभएको थियो भने यस वर्ष गत वर्षभन्दा कम व्यक्तिहरूले नामावली दिनुभयो र करीब १३० जना जति यसपालिको मिशन ट्रिपमा जानुभयो ।
मिशन ट्रिपमा जानेहरूको निम्ति सहज भने पक्कै थिएन । कतिजनाले आ–आफ्नो कामहरूबाट विदा मिलाउनुपर्ने थियो भने यात्राको क्रममा हिँड्नुपर्ने विभिन्न मौसमहरूको सामना गर्नुपर्ने थियो । कतिपय समूहको निम्ति नयाँ ठाउँहरू कुनै परिचय विना नै जानुपर्ने थियो । तापनि प्रभुको आशिष अरूलाई बाँड्न र थप आशिषको अनुभव गर्न सबै जनामा एक प्रकारको उत्साह थियो । जानेहरू आ–आफ्नो गन्तव्यमा पुग्नुभयो र बसेर सेवकाई गर्नुभयो फर्कने बेलामा उहाँहरूसित थुप्रै आशिष र अनुभवहरू साथमा थियो । कतिपय मण्डलीहरूमा एकदमै ठूला–ठूला कामहरू पनि भए । यसरी यो वर्ष मण्डलीको निम्ति छर्ने वर्ष हुनपुग्यो ।
सुसमाचार प्रचार गर्नु भनेको परमेश्वरको हृदयको भाव मानिसहरूलाई व्यक्त गर्नु हो । परमेश्वरको हृदयमा संसारको निम्ति गहिरो प्रेम छ, यसैले त लेखिएको छ, “किनभने परमेश्वरले संसारलाई यस्तो प्रेम गर्नुभयो, कि उहाँले आफ्ना एक मात्र पुत्रलाई दिनुभयो…।”
(यूहन्ना ३:१६) प्रभु येशू आफैले हामीले यो सन्देश लिएर सबै जाति, समुदाय र राष्ट्रका मानिसहरूकहाँ जानको निम्ति आज्ञा र अख्तियार दिनुभएको छ । परमेश्वरको इच्छा सबै मानिसहरूले सुसमाचार सुनून्, ख्रीष्टलाई विश्वास गरून्, जीवन पाऊन् अनि उहाँलाई नै पुकारा गरून् भन्ने हो । यसको निम्ति कसैले गएर सुसमाचार सुनाउनै पर्छ, किनकि लेखिएको छ, “तर जसलाई विश्वास गरेकै छैनन् उहाँलाई मानिसहरूले कसरी पुकार्ने ? जसको विषयमा सुनेकै छैनन् उहाँमाथि तिनीहरूले कसरी विश्वास गर्ने ? र प्रचारक विना तिनीहरूले कसरी सुन्ने ? र नपठाइकन मानिसहरूले कसरी विश्वास
गर्ने ? जस्तो लेखिएको छ, ‘सुसमाचार प्रचार गर्नेहरूका पाउ कति सुन्दर !’” (रोमी १०:१४,१५) वास्तवमा मिशन यही नै हो कि मानिसहरू पठाइनुपर्छ, जानुपर्छ र ख्रीष्टको सन्देश सुनाउनुपर्छ ।
हाल परमेश्वरले नेपाल र नेपाली जातिको हृदयको ढोका ख्रीष्टको निम्ति खोलिदिनुभएको छ । यो समयमा हरेक नेपालबासी र नेपाली जातिकहाँ सुसमाचार पुर्‍याइनुपर्छ । परमेश्वरले खोलिदिनुभएको ढोका कहिले बन्द हुन्छ हामी जान्दैनौं तर समय छँदै हामीले हाम्रो जिम्मामा रहेको काम गर्नैपर्छ । जसरी लेखिएको छ, “परमेश्वरका सहकर्मी भएका हुनाले हामी तिमीहरूलाई बिन्ती गर्छौं, कि उहाँको अनुग्रह व्यर्थ हुन नदेओ, किनभने उहाँ भन्नुहुन्छ, ‘ग्रहणयोग्य समयमा मैले तिम्रो पुकारा सुनेँ र मुक्तिको दिनमा मैले तिमीलाई सहायता गरें ।’ हेर, ग्रहणयोग्य समय अहिले हो, मुक्तिको दिन अहिले हो ।” (२ कोरिन्थी ६:१,२)
परमेश्वरले तोकिदिनुभएको यो समयमा हामीले चारैतर्फ ख्रीष्टको सन्देश लिएर जानैपर्छ । मण्डलीबाट एक÷दुई जना मिशनेरीहरू पठाएर मात्र यो काम पूरा हुन सक्दैन । यसका निम्ति हजारौं मिशनेरीहरू (पठाइएकाहरू) तयार बनाउनुपर्छ र पठाइनुपर्छ । केन्द्रका मण्डलीहरूबाट मात्र नभई गाउँ–गाउँमा रहेका साधारण विश्वासीहरू मिशनेरीको रूपमा तयार हुनुपर्छ र पठाइनुपर्छ । मिशनेरीको अवधारणालाई हामीले विस्तृत दृष्टिकोणबाट हेर्नुपर्छ । केन्द्रबाट हामीले मिशनेरीहरू पठायौं भने त्यो अङ्कगणितिय हिसाबमा सिमित रहन्छ अर्थात एक वर्षमा कति जना हामी पठाउन सक्छौं ? वा जान सक्छौं ? तर स्थानीय मण्डलीहरूका हरेक विश्वासीहरूलाई मिशनको काम गर्ने जोश र अगुवाई हालिदिन सक्यौं भने एक वर्षमा हजारौं मिशनेरीहरू खडा हुन सक्छन् । यसर्थ काठमाडौंलाई जित्नको निम्ति काठमाडौंमा रहेका मण्डलीहरूका हरेक विश्वासीहरू मिशनेरी भएर काम गर्नुपर्छ । काठमाडौं भन्दा बाहिर रहेका हरेक मण्डलीका विश्वासीहरू त्यहाँको निम्ति मिशनेरी भएर काम गर्नुपर्छ ।
मिशनेरीहरू त्यत्तिकै जन्मदैनन् । मिशनेरी जन्माउनको निम्ति स्थानीय मण्डलीहरूले मेहनत गर्नुपर्छ । विश्वासीहरूलाई मिशन सम्बन्धी तालिम दिनुपर्छ । मिशनको निम्ति भोक हालिदिनुपर्छ । अनि हरेक विश्वासीहरू पनि परमेश्वरको हृदयको भावलाई बुझ्ने हुनुपर्छ । यसर्थ मिशनको कामको निम्ति हरेक विश्वासीहरू तालिम प्राप्त र ख्रीष्टको वचनमा जरा गाडिएका हुनैपर्छ ।
हाल नेपालभित्र विभिन्न जिल्लाहरूमा नेइमको एक सयभन्दा बढी शाखा÷आवद्ध मण्डलीहरू छन् । काठमाडौंमा रहेका मण्डलीका विश्वासीहरूले प्रशस्तै मात्रामा तालिम र शिक्षा पाइरहेका छन् तर कति यस्ता गाउँमा रहेका मण्डलीहरू छन् जहाँका अगुवाहरूले समेत राम्रो शिक्षा र तालिम पाएका छैनन् । हामीले नेपाललाई जित्नु हो भने गाउँ घरमा रहेका मण्डलीहरूलाई प्रयाप्त वास्ता पुर्‍याउनैपर्छ । हाम्रा शाखा–आवद्ध मण्डलीहरू बलियो भए र त्यहाँबाट
मिशनेरीहरू जन्मन सके भने यो देशलाई उलटपुलट गर्न केही समय लाग्ने छैन । तर त्यसका लागि प्रयाप्त शिक्षा, तालिम, भेटघाट र अनुगमनको खाँचो पर्छ । त्यहाँ गएर सिकाउने मानिसहरू खडा हुनुपर्छ । प्रयाप्त तालिम र अनुगमन तथा भेटघाटका निम्ति आवश्यक पर्ने खर्च स्वेच्छाले दिन चाहनेहरू खडा हुनुपर्छ ।
मिशनको काममा मण्डली परिवार विभिन्न प्रकारले सहभागी
हुनसक्छ । जान सक्नेहरू अब ख्रीष्टको निम्ति हिँड्नको लागि पाइला सार्नैपर्छ । जान नसक्नेहरूले प्रार्थना गरेर सहायता गर्न सक्नुहुन्छ साथै कतिपय दिन सक्नेहरूले परमेश्वरको राज्य विस्तारको काममा सहयोगी हातहरू फैलाउनैपर्छ । मिशनको काममा तीनवटै भूमिका उत्तिक्कै महŒवपूर्ण छन्: जानु, प्रार्थना गर्नु र सहयोग गर्नु । यसकारण निदाउने बेला बित्यो अब मण्डली जागौं । यस देशलाई र नेपाली जातिलाई ख्रीष्टमा ल्याउने महान अभियानमा हामी अझ जोडतोडका साथ लागिपरौं किनकि परमेश्वरले ख्रीष्टको निम्ति नेपाली जातिको हृदय खोलिदिनुभएको छ !

१. शाखा–आवद्ध मण्डली तथा आउटरीच संगतिहरूमा अगुवाहरू
तयार हुनको साथै नया“ विश्वासीहरू प्रभुमा परिपक्व हुँदै जान सकून् ।
२. आÏनै जग्गा र मण्डली भवन नभएका विभिन्न शाखा–आवद्ध
मण्डलीहरू तथा आउटरीच संगतिहरूमा जग्गा सहित भवन निर्माण हुन सकोस् र त्यसका लागि आवश्यक रूपैया“ पैसा जुट्न सकोस् ।
३. मण्डलीमा मिशनको निम्ति प्रार्थना गर्ने, आर्थिक भेटी दिने,
सुसमाचार प्रचार गर्ने र मिशनेरी भएर जाने व्यक्तिहरू अझ बढेर जान सकेको होस् ।
४. साखा तथा आबद्ध मण्डलीहरूमा बाल संगतिका शिक्षक÷शिक्षिकाको
तालिम, आराधनाको तालिम, मण्डली व्यवस्थापन, अगुवा र अन्य तालिमहरू हुन सकेको होस् ।
५. शाखा–आवद्ध मण्डलीहरू तथा आउटरीच संगतिका अगुवाहरूको
आय आर्जनमा वृद्धि हुन सकोस् त्यसका लागि आयमूलक तालिमहरू पनि हुन सकेको होस् ।
६. गाउ“घरमा पढ्न लेख्न नजानेकाहरूका निम्ति साक्षरताको
कार्यक्रमहरू हुन सकोस् र नेइमका सबै विश्वासीहरूले धर्मशास्त्र बाइबल पढ्न सक्ने हुन सकून् ।
७. नेइम मिशन विभाग र स्थानीय मिशन समितिमा रहनुभएका
हरूलाई मिशनको काम संचालन गर्न ज्ञान बुद्धि मिलेको होस् ।
८. आउने दिनहरूमा नेपाल भरिनै नेइमका शाखा–आवद्ध मण्डलीहरू
सुरू भएको होस् साथै नेइमबाट देश भित्र र देश बाहिर मिशनेरी भएर जान सकून् ।
– लेखनाथ पौडेल